Ο Κριτίας στον Τίμαιο του Πλάτωνος διηγείται στον Σωκράτη την παράξενη αλλά εντελώς αληθινή ιστορία για την προϊστορική Αθήνα και την Ατλαντίδα, όπως την διηγήθηκε ο Σόλων ο σιφώτερος από τους επτά σοφούς. Η διήγηση αναφερόταν στα παλιά κατορθώματα της πόλης, στα μεγάλα και τα θαυμαστά, που είχε σβήσει ο χρόνος και η φθορά των ανθρώπων. Τα γεγονότα της ιστορίας αυτής έλαβαν χώρα πριν Τον Φορωνέα, την Νιόβη, τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα, αντιστοιχούσαν σε παλαιότερο κατακλυσμό από του Δευκαλίωνος και στο ωραιότερο και τελειότερο γένος των ανθρώπων, που έζησε στην Αθήνα. Οι Αιγύπτιοι ιερείς είπαν στον Σόλωνα ότι, πριν τον μεγάλο κατακλυσμό, η πόλη των Αθηναίων ήταν η πρώτη στον πόλεμο και ηπόλη με την καλύτερη νομοθεσία και τα μεγαλύτερα επιτεύγματα και το πολίτευμά της το καλύτερο που υπήρχε στην οικουμένη και το οποίο έφθασε ως αυτούς. Οι ιερείς επίσης τίμησαν την προστάτιδα θεά της πόλης Σαϊδος της Σαϊτικής Επαρχίας, την οποία οι Αιγύπτιοι ωνόμαζαν Ναίθ και οι Έλληνες Αθηνά, σημειώνοντας ότι οι ντόπιοι κάτοικοι θυμούνταν το Ελληνικό όνομά της.
Άλλωστε το όνομα Ναίθ (Αθονόη ή Ηθονόη) αντιστοιχεί στο Ελληνικό όνομα της θεάς σε ανάστροφη γραφή (εξ αριστερών, με αποκοπή φωνηέντων, ως συμβαίνει και στις αρχαιοελληνικές διαλέκτους).
Χαρακτηριστική είναι η υπογράμμιση των ιερέων ότι η Αθηνά εκπαίδευσε (ως θεά της Σοφίας) πρώτα την πόλη των Αθηνών και χίλια χρόνια μετά την πόλη της Αιγύπτου, παραλαμβάνοντας το σπέρμα των προγόνων των Αθηναίων από την Γή και τον Ήφαιστο.
Ποιοί όμως έφτιαξαν τα πρώτα πλοία και μάλιστα τα ποντοπόρα; Ο Ησίοδος αναφέρει ότι πρώτοι οι Μυρμηδόνες από την Αίγινα έφτιαξαν ποντοπόρα πλοία με πανιά, ενώ κατά τον Απολλόδωρο ο πρώτος που κατασκεύασε πλοία ήταν ο Δαναός, ο οποίος επειδή φοβόταν τους γιούς του Αιγύπτου, έβαλε μέσα τις θυγατέρες του και πήγε από την Αίγυπτο στο Άργος, την πατρίδα της προγιαγιάς του, της Ιούς, κατόπιν συμβουλής της Αθηνάς.
Ο Αισχύλος στον Προμηθέα Δεσμώτη βάζει τον ήρωά του να οδηγεί τα ιστιοφόρα πλοία του να πλανώνται στην θάλασσα και να δείχνει τις ανατολές και δύσεις των άστρων ως σήματα ναυσιπλοϊας. Έτσι οι πρώτοι θαλασσοκράτορες – οι οποίοι ακολουθούνται από τους Κρήτες της Μινωϊκής εποχής – φέρονται οι πρόγονοι των Ελλήνων, οι Πελασγοί θαλασσοκράτορες, που σχετίζονται με τον ήλιο, οι απόγονοί τους Ηλιάδες, οι πανάρχαιοι κάτοικοι της ρόδου, που αναδείχθηκαν ανώτεροι από όλους για τις γνώσεις τους στην αστρονομία, οι οποίοι εισήγαγαν νέα στοιχεία στην ναυτιλία και καθιέρωσαν την διαίρεση της ημέρας σε ώρες.
Ήδη έχουμε συνδιασμό της ηλιακής θρησκείας με την αστρονομία και την ναυτιλία και θαλασσοκρατορία, που αντανακλάται ανάγλυφη στην οίκιση της Ηλιουπόλεως της Αιγύπτου από τον Ηλιάδη Ακτίνα, πολέμιο των Τελχίνων πρώτων κατοίκων της Ρόδου, Πελασγών οικιστών από την Αργολίδα.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης σημειώνει ότι οι Αιγύπτιοι έμαθαν τους νόμους της Αστρονομίας από τον Ακτίνα, την οποία και βρήκαν την ευκαιρία να οικειοποιηθούν μετά τον κατακλυσμό, αφού εχάθηκαν οι Ελληνικές γραπτές μαρτυρίες και τα αρχεία. Στην ίδια αιτία οφείλετε και το γεγονός της επαναφοράς των Ελληνικών Γραμμάτων υπό του Κάδμου από την Φοινίκη στην Ελλάδα, εξ αιτίας της επελθούσας άγνοιας στους Έλληνες λόγω του κατακλυσμού και της διάσωσης των Ελληνικότατων αρχείων γραφής του Κάδμου, του απογόνου της Ιούς.
Οι Έλληνες θαλασσοπόροι της Ιστορικής εποχής, ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, ο Πυθέας ο Μασαλιώτης, ο Εύδοξος ο Κυζικηνός, ο Ευήμερος ο Μεσήνιος, συνέχιζαν την παράδοση και βάδιζαν στα βήματα των προϊστορικών Ελλήνων θαλασσοπόρων, που επί χιλιετίες διέσχιζαν τα πελάγη.
Στην ακολουθία αυτή εντάσσονται και οι μετακινήσεις των προϊστορικών κατοίκων της Αργολίδας και του Αιγαίου μεταξύ σπηλαίου Φραχθί της Αργολίδος και Μήλου αλλά και των λοιπών νήσων του Αιγαίου, όπου βρέθηκαν προϊστορικά τεχνουργήματα από οψιδιανό της Μήλου, αλλά και τα ταξίδια των Αργοναυτών, Μινυών, Κρητών και βεβαίως και οι υπερπόντιες εκπολιτιστικές και εμπορικές επικράτειες του Κρόνου, του Ηρακλέους και των Ηλιάδων.
Ο Σκύλαξ ο Καρυανδρεύς επεχείρησε εξερεύνηση των παραλίων της Ινδικής και περίπλου της Λιβύης (Αφρικής).
Ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης διέβει τις Ηράκλειες Στήλες, προσέγγισε την Αγγλία, έπλευσε προς ανατολάς (Βαλτική) και προς Βορρά και έφτασε στην νήσο Θούλη (πιθανώς την ακρότατη Ισλανδία)
Ο Εύδοξος ο Κυζικηνός ανέλαβε τον περίπλου της Αφρικής.
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης διασώζει απόσπασμα του βιβλίου του Ευημέρου του Μεσσηνίου “Ιερά Αναγραφή”, όπου μεταξύ των κατοίκων της Παγχαίας αναφέρει τους Κρήτες.
Οι παραδόσεις και τα γεγονότα που διεσώθησαν στα έργα των αρχαίων συγγραφέων και στις διηγήσεις της Ελληνικής Μυθολογίας μαρτυρούν για τις εξορμήσεις των προγόνων μας στόν Ατλαντικό και το πέρασμά τους στην Μεγάλη Ήπειρο, την σημερινή Αμερική. Η διέλευση αυτή είναι πολύμορφη δια των Ηράκλειων Στηλών και τησ θάλασσας των Σαργασσών (η λασπώδης και γεώδης θάλασσα), δια των Βρεττανικών νήσων και της Ιρλανδίας (Ιέρνης), διά της Σκανδιναυίας και της Θούλης (Ισλανδίας), διά του Βορείου Παγωμένου (Κρονίου) Ωκεανού. Η προσέγγιση της Μεγάλης Ηπείρου έγινε είτε διά της Ευρώπης και του Ατλαντικού είτε διά της Ασίας/Αφρικής και του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανών. Οι Αραουκάνοι, οι Σπαρτιάτες της Χιλής, παραδίδουν ότι η άφιξη τους στην Μεγάλη Ήπειρο έγινε διά μέσου του Ειρηνικού. Μαρτυρίες για την παρουσία των αρχαίων Ελλήνων στον Ειρηνικό έχουμε και μέσω των αρχαιοελληνικών γλωσσικών στοιχείων στην Μελανησία. Σύγχρονες μελέτες (Josephson και Δρ Δωρικού & Δρ Χατζηγιαννάκη) καταδεικνύουν ότι διά μέσου της Μεγάλης Ηπείρου (Μάγια, Ίνκα, Αϋμαρά) οι αρχαίοι πρόγονοί μας έφτασαν στα νησιά της Πολυνησίας και Μικρονησίας και άφησαν αναμνήσεις Ελληνικά γλωσσικά στοιχεία σε όλα τα νησιωτικά συμπλέγματα και την Ωκεανία και την Νήσο του Πάσχα. Η πολύπλευρη και πολυπληθής αυτή αρχαιοελληνική παρουσίαστην μεγάλη ήπειρο διαλύεει τις συμβατικές θεωρίες για την ανακάλυψη της Αμερικής από τους Βίκινγκς ή τον Κολόμβο (ο τελευταίος θεωρείται ως Ελληνικής καταγωγής και αυτός) πολύ αργότερα και ερμηνεύει και την παρουσία πληθώρας αρχαιοελληνικών – ακόμη και της προϊστορικής εποχής – στοιχείων τέχνης στους ιθαγενείς πληθυσμούς και πολιτισμούς του Νέου Κόσμου, που με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται ως πλήρως και από αρχαιοτάτων χρόνων γνωστός στους Έλληνες και κατ’ουδένα τρόπον ως οιασδήποτε φύσεως Terra Incognita.
ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΣΤΗΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΑΣ
Στην εκπομπή αυτή παρουσιάσαμε επίσης μια περίεργη επιστολή η οποία είχε γραφεί απο κ’αποιον Ινδιάνο ή απο κάποιο φίλο των Ινδιάνων. Το περίεργο είναι στο γεγονός του ότι η επιστολή αυτή ενώ γράφτηκε ως κάλεσμα προς όλους τους αρχηγούς των Ινδιάνικων φυλλών ως κάλεσμα για την συνένωσή τους για να μην αφανιστούν από τους λευκούς κατακτητές, το κείμενο είναι γραμμένο σε διάλεκτο αρχαία Ελληνική και μάλιστα Δωρική η οποία είχε μια δική της εξελικτική πορεία … Δηλαδή οι αρχηγοί των Ινδιάνων γνώριζαν Ελληνικά;
Δείτε το αυθεντικό κείμενο:
