ΓΕΩΜΑΝΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ – ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ – ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ

ΓΕΩΜΑΝΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ
ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ

ΓΑΙΑ & ΙΝΔΙΑΝΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ

Υπήρξε κοινό πιστεύω των Ινδιάνικων φυλών στην Αμερικανική Ήπειρο – την Μεγάλη Ήπειρο των αρχαίων Ελληνικών πηγών-  πως όλες οι μορφές ζωής ξεπήδησαν από την μήτρα της Γαίας. *(1) Η Γαία τιμούνταν και λατρευόταν ως η Μεγάλη Μητέρα. Στην φυλή των Απάτσι, κατά την τελετή της ενηλικίωσης κάθε κοπέλα ενωνόταν με την ζωοδότρα Μητέρα Γή ή Θεά Γαία. Με την ταύτισή της με την Θεά, εκείνη συμμετείχε στην γονιμότητά της. *(2) Η Μητέρα Γή θεωρούνταν η συνεχής ζωοδότρα πηγή για όλα τα έμβια όντα, ενώ οποιαδήποτε ύλη παίρνονταν από το σώμα της, θεωρούνταν ότι μοίραζε την ζωή. Ευχαριστήριοι ύμνοι ψάλλονταν προς την Κυρία του Πηλού των λαών (Pueblo Clay Lady), η οποία χάριζε την ζωντανή σάρκα της στους αγγειοπλάστες. Παρόμοιες τελετές χρησιμοποιούνταν για τον εξευμενισμό των τυρκουάζ πνευμάτων των βράχων και του αλατιού μας λέει ο Hughes.*(2)

• 

• 

• 

• 

Σχεδόν κάθε ινδιάνικη φυλή είχε μία παράδοση που αφορούσε την Μητέρα Γη: την Νούνα για τους Εσκιμόους (Nuna), την Ταχώμα (Tacoma) για τους Salish, την Maka Ina για τους Oglala Sioux, την Iyatiku για τους Keres, την Kokyang Wuhti για τους Hopi, την Γυναίκα που Άλλαζε (Changing Woman) για τους Navajo, την Coatlicue των Αζτέκων και πολλά άλλα. Η Nancy Zak του Αμερικανικού Ινστιτούτου για τις Αμερικάνικες Ινδιάνικες Τέχνες μας δίνει περιληπτικά τα κοινά σημεία αυτών των ενσαρκώσεων του θηλυκού στοιχείου:
“Γενικά βλέπουμε ένα κοινό πιστεύω ότι η Γη είναι ζωντανός οργανισμός. Στην Αρκτική αλλά και στις πεδιάδες της Αμερικανικής Ηπείρου, περιγράφεται ως ένα ευαίσθητο πλάσμα, που θλίβεται από τον θάνατο και έχει συναισθήματα σε όλα τα σημεία του σώματός της, σαν άνθρωπος. Αυτές οι ιερές μορφές μπορεί να έχουν μία φωτεινή αλλά και μία σκοτεινή – κρυφή πλευρά, όπως έχει η ζωή και ο άνθρωπος. Σε πολλές περιοχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένης της Αρκτικής, της Βορειοανατολικής και της Νοτιοανατολικής περιοχής, η ζωή των ανθρώπων, δηλαδή η Γή, οι λαοί της και η τροφή έχει ως πηγή την εθελοντική ή μη αυτοθυσία μιάς μητρικής φιγούρας.” *(3)

• 

• 

Η ΓΑΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΑ

Στο μνημιώδες έργο της που αφορά την μελέτη του αρχετυπικού ρόλου της γυναικείας φύσης η ερευνήτρια Barbara Walker επισημαίνει:
“Χιλιάδες ονόματα έχουν δοθεί στην Γαία.
Ήπειροι – Ασία, Αφρική, Ευρώπη έχουν δοθεί από μεταφυσικές εκδηλώσεις της Θεάς.
Χώρες έφεραν γυναικεία ονόματα εκδηλώσεως της Θεάς αλλά και από γυναίκες προγόνους που συνδέονταν με αυτήν με ιερατικούς ρόλους και αξιώματα: Λιβύη, Ρωσία, Ανατολία, Ολλανδία, Κίνα, Ιωνία, Ακκαδία, Χαλδαία, Σκωτία, Ιρλανδία (Ίρις – Eire – Ήρα) για να αναφέρουμε ένα μικρό δείγμα. Κάθε έθνος έδινε στην δική του περιοχή το όνομα της δικής του Μητέρας Θεάς.” *(4)

Να συμπληρώσουμε εδώ πως οι ξένοι συγγραφείς δεν γνωρίζουν ετυμολογία, οπότε δεν μπορούν σε πολλές περιπτώσεις να βρούν την πρωταρχική πηγή των ονομάτων.

• 

• 

Η Μητέρα Θεά ήταν γνωστή στην Αφρική ως Mawu, στην Σουμερία ως Ninhursag, στην Βαβυλωνία ως Hepat (Υπάτη -ία), στην Μεσοποταμία ως Μαμή, στην Αίγυπτο ως Ίσιδα και Χαθώρ (Αθηνά), στην Μέση Ανατολή ως Ιναννά (Αθηνά) Αστάρτη, Ιστάρ ή Ασχερά, στην Κρήτη ως Ρέα, στην Ιωνία ως Κυβήβη, στην ηπειρωτική Ελλάδα ως Ρέα, στην Θράκη αλλά και στην Φρυγία ως Σεμέλη, στην Λιθουανία ως Ζεμίνα ή Ζεμύνα, στην Χαβάη ως Πέλη … η λίστα των ονομάτων είναι ατελείωτη.

Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Marija Gimbutas οι πρώτες αναπαραστάσεις μιας αρχετυπικής Θεάς της Γής εμφανίζονται στις ρίζες της Άνω Παλαιολιθικής Εποχής της Παλαιάς Ευρώπης στην Νότιο Γαλλία. Η πρωτοπόρος αρχαιολόγος εγκαθιδρύει ότι οι πρωϊμότερες αιδοιόμορφες φιγούρες (vulva) χρονολογούνται στα 33-35.000 ΠΚΕ. *(6). Αναπαραστάσεις της Γαίας Μητέρας Θεάς σε μορφή εγκύου γυναίκας έχουν βρεθεί ανάμεσα στην Γαλλία και Τσεχοσλοβακία και χρονολογούνται στα 25.000 ΠΚΕ *(6).

• 

• 

Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ

Είναι πολύ σημαντικό να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στο ότι οι Θεές κατά την Παλαιολιθική και Νεολιθική εποχή (δηλαδή την περίοδο που το κατεστημένο εσκεμμένα αλλά και λανθασμένα ονομάζει προ-ινδοευρωπαϊκή Ευρώπη από το 6.500-3.500 ΠΚΧ) δεν είναι θεές γονιμότητος. Όπως τονίζει η Gimbutas ήταν δημιουργοί ζωής με τρείς σημαντικές λειτουργίες: α) Ζωοδότες β) Επιφέροντες Θάνατον και γ) Αναζωογόνες. Ζωή , θάνατος και αναζωογόνηση είναι οι τρείς αέναες διαδικασίες, οι οποίες αντικατοπτρίζονται επίσης στις τρείς φάσεις του φεγγαριού: Γέμωση (όταν γεμίζει το φεγγάρι), Πανσέληνος, Λίγωση (όταν αδειάζει το φεγγάρι). Επίσης αντανακλώνται στις τρεις φάσεις της γυναικείας φύσης: την νεαρά κόρη, την μητέρα και την ιερή Γηραιά (Γρά).

Το βασικό θέμα της Θεάς στην απεραντοσύνη των μορφών της είναι ότι δεν υπάρχει μόνιμος θάνατος. Ο θάνατος ζευγαρώνει πάντα με την αναζωογόνηση. Η Θεά αλλά και το όνειρο μοιράζονται την διαδικασία την κατάλυσης των ορίων και την διαρκή διασταυρούμενη μεταμόρφωση. Η ζωή πάντα αναδύεται από την συμόρφωση και την διάλυση σε μία διαπροσωπική πηγή, την μήτρα (μάτριξ) της ζωής και του θανάτου. Η επωδός “Μητέρα, προέρχομαι από εσένα, εσύ με κουβαλάς, με τρέφεις και εσύ θα με πάρεις μετά τον θάνατό μου,” ακόμα και σήμερα ακούγεται σε πολλά χωριά στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.

• 

• 

ΟΜΦΑΛΟΣ – ΤΥΜΒΟΣ – ΤΟΥΜΠΑ

Η ανατομία της Θεάς αντανακλάται στο σώμα της Γαίας. Κάθε τοπογραφικό στοιχείο καλύπτεται με μία διαφορετική πτυχή της δύναμής της. Η έγκυος θεά εμφανίζεται ως Μητέρα Γη στην μορφή ενός λοφίσκου ή τύμβου – τούμπας ισχυρή στο να παράγει βλάστηση. *(7)  O ποιητής Dylan Thomas την εκφράζει ως “την δύναμη που μέσω της πράσινης σύντηξης γεννά το λουλούδι”.

Ο ιστορικός τέχνης Michael Dames ενορατικά αναγνώρισε ότι ο μεγαλύτερος προϊστορικός τεχνητός τύμβος στην Ευρώπη το Silbury Hill, ο οποίος βρίσκεται στο Wiltshire της Αγγλίας στα Νοτιοδυτικά, ήταν μιά χωματουργική εργασία που αντιπροσώπευε την ετοιμόγεννη θεά σε στάση τοκετού. *(8) Η στρογγυλή κορυφή του λόφου ήταν ο ομφαλός της, ο οποίος κρατούσε την ουσία της δημιουργικής της δύναμης. Ο ομφαλός καταδείκνυε το κέντρο της Γής για τους πρώτους ανθρώπους. Αυτοί οι συμβολικοί λόφοι “κυοφορίας” επίσης εμφανίζονται σε κατασκευές Νεολιθικών Τάφων και χαράσονται πάνω σε πλάκες μεγαλιθικών τύμβων στην  Βρεττάνη (περιοχή στην Νοτιοδυτική Γαλλία).Τα βουνά επίσης συνδέονταν με την κοιλιά της εγκύου, τα στήθη, τις περιφέρειες κλπ της Μεγάλης Μητέρας. Το ιερό βουνό και ο Ομφαλός είναι μέρη όπου ο ουρανός, η Γη και ο Κάτω κόσμος συνδέονται. Είναι κέντρα του κόσμου από τα οποία αναδύεται η ζωή. Μερικές φορές συνδέονται με ένα Παγκόσμιο Δέντρο ή Δέντρο της Ζωής, το οποίο συνδέει τα τρία κοσμολογικά επίπεδα.

• 

• 

Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι υπάρχουν πολλά κέντρα στην φύση κατά τους αρχαίους χρόνους.Υπάρχουν ιεροί λόφοι, ιερά βουνά, ιερά άλση, ιερές πηγές και ιερά πηγάδια τα οποία είναι απορροές της λατρείας της Θεάς. Τα παραπάνω δεν είναι ασαφή γεωδετικά κέντρα. Είναι όλα θεμελιώδη στοιχεία μιας κοινής υποβόσκουσας ζωοδότρας δύναμης, που θυμίζουν στο ανθρώπινο γένος ότι αυτοί οι ίδιοι είναι μία σπίθα της ίδιας ζωτικής ενέργειας της Θεάς. Αυτό είναι μια θεμελιώδης αρχή μιας αιώνιας φιλοσοφίας που είναι παρούσα σε οποιαδήποτε ζωντανή μορφή κάθε ηλικίας. Αυτοί οι ιεροί τόποι είναι μνημεία με την κυριολεκτική έννοια της λέξεως. Θυμίζουν στην ανθρωπότητα μια άλλη πραγματικότητα στην οποία υπάρχει μία άμεσα κατανοητή εμπειρία του ενός και των πολλών ταυτόχρονα.

• 

• 

“Το υλικό της πέτρας για τους αρχέγονους λαούς ήταν η συγκεντρωμένη δύναμη της Γης” σχολιάζει η αρχαιολόγος Gimbutas *(9). Για παράδειγμα, από τα βάθη της προϊστορίας η Θεά τιμούνταν με την μορφή ενός μαύρου πετρώματος μετεωρίτη στην Πεσιννούς (Φρυγία της Μ. Ασίας). Κρύσταλλοι και άλλοι πολύτιμοι λίθοι όπως το διαμάντι θεωρούνταν παγωμένο νέκταρ της θεϊκής μήτρας (matrix), η Μητέρα. Στο Men-an-Tol στην Κορνουάλη πίστευαν πως για να καθάρεις το σώμα σου από ασθένειες και αμαρτίες έπρεπε να περάσεις μέσα από την τρύπα ενός μεγάλου διάτρητου λίθου.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Τα σπήλαια θεωρούνταν κολπικά περάσματα στην μήτρα της Γαίας. Μέσα σε αυτές τις σκοτεινές εσοχές του ζωντανού σώματος της Θεάς Γης οι αρχάνθρωποι ερχόντουσαν σε επαφή με τον μυστηριακό κύκλο της γέννησης και του θανάτου. Κατά την Νεολιθική εποχή οι άνθρωποι θάβονταν σε εμβρυακή στάση επειδή θα αναγεννούνταν στην μήτρα της Γαίας.
Τούμπες με περάσματα στην Ιρλανδία και στην Βρεττάνη, όπως αυτά των New Grange και Gavrinis αντίστοιχα, απηχούν το θέμα ενός καναλιού γέννησης. Η Rachel Levy στην μελέτη της για τις θρησκευτικές συλλήψεις κατά την Εποχή των Λίθων προτείνει ότι τα μεγαλιθικά ντολμέν ίσως να αποτελούσαν πύλες προς τον κόσμο των νεκρών. Τα ντολμέν είναι μνημεία φτιαγμένα απο μία επίπεδη πέτρα – κορωνίδα τοποθετημένη πάνω σε δύο κάθετες και αυτή η τριαδική μορφή ίσως είχε εμπνευστεί απο το σχήμα της εισόδου των σπηλαίων. *(10)

• 

• 

Στην Νότιο Ευρώπη οι τάφοι στα σπήλαια που είναι διαμορφωμένοι από τα βράχια είναι είτε μητριαίοι σε ωοειδές σχήμα είτε ανθροπωμορφικοί. Απο Παλαιολιθικά και Νεολιθικά ευρήματα βλέπουμε πως το βιολογικό πρότυπο προηγείται του γεωμετρικού στην ιερή αρχιτεκτονική. Αυτό δεν μας εκπλήσσει καθόλου και όπως σημειώνει ο Eliade “η αρχέγονη αίσθηση του να έχεις γεννηθεί απο την Γη έχει δημιουργήσει στον άνθρωπο μία αίσθηση κοσμικής σχέσης με το τοπικό του περιβάλλον. Κάποιος μπορεί να πει πως εκείνους τους καιρούς ο άνθρωπος δεν είχε την συνείδηση ότι ανήκε στην ανθρώπινη φυλή ως αίσθηση μιάς κοσμοβιολογικής συμμετοχής στην ζωή γύρω του. Γνώριζε βεβαίως ότι είχε μία “άμεση” μητέρα την οποία έβλεπε κοντά του, αλλά επίσης γνώριζε πως ερχόταν από πολύ μακριά, ότι της τον έφεραν οι πελαργοί ή τα βατράχια, ότι ζούσε σε σπήλαια και σε ποτάμια… *(11)

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Στην γηραιά Ευρώπη η Γαία θεωρούνταν η συλλογική κοινωνική συνείδηση – η δικαιοσύνη στην μορφή μιας Θεάς, όπως η Θέμις στον Ελληνικό Κόσμο ή η Ρωσίδα Matushka Zemlja. Αναφορικά με αυτό το θέμα η Gimbutas έγραψε για τους Σλάβους αγρότες: “Αν κάποιος ορκιζόταν αφού τοποθετούσε έναν σβώλο χώματος στο κεφάλι του ή το κατάπινε, αυτός ο όρκος θεωρούνταν δεσμευτικός και άρρηκτος. Η Γαία Μητέρα εισακούει τις εκκλήσεις, λύνει τα προβλήματα και τιμωρεί όσους προσπαθούν να την ξεγελάσουν ή δεν δείχνουν σεβασμό προς αυτήν. Δεν ανέχεται τους κλέφτες, τους ψεύτες αλλά και τους ματαιόδοξους και αυτούς που καυχώνται. Σε θρύλους και ιστορίες οι παραβάτες καταβροχθίζονται από την Γαία και η Γη τους παίρνει στα έγκατά της.” *(7)

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ – Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΓΕΩΜΑΝΤΙΚΗΣ ΑΜΝΗΣΙΑΣ

Οι παλαιοί πολιτισμοί της Ευρώπης διατήρησαν τις παραδόσεις τους απρόσκοπτα για σχεδόν 3.000 χρόνια. Μετά από μεγάλη αρχαιολογική έρευνα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι λαοί αυτοί οι οποίοι είχαν Πελασγική ρίζα ζούσαν ειρηνικά σε μιά ισότιμη κοινωνία βασισμένη σε ένα μητρογραμμικό σύστημα. Ήταν αγρότες εγκατεστημένοι σε τόπους όπου καλλιεργούσαν κήπους και οπωρώνες. Οι τέχνες τους ήταν εμπνευσμένες από τα πιστεύω τους, τον σεβασμό και την αφοσίωσή τους στην Θεά. Δεν είχαν πολεμικά όπλα μέχρι τα τελευταία στάδια της ύπαρξής τους κατά την εποχή του Χαλκού. Τα αρχαιότερα δείγματα αυτών των πολιτισμών βρίσκονται στην Ελλάδα και μάλιστα από την 7η χιλιετία η πλαστικότητα στα ειδώλιά τους διαφοροποιείτε σε σχέση με τα μεταγενέστερα της κεντρικής Ευρώπης. Δεν παρουσιάζουν απλά παχουλές γυναίκες αλλά έχουν πολύ εκλεπτυσμένες γραμμές δείγμα υψηλής καλαισθησίας και αισθητικής που θέτουν την βάση της γλυπτικής για το πως θα εξελιχθεί στα μεταγενέστερα χρόνια για να αποτελέσει άλλο ένα αξεπέραστο Ελληνικό θαύμα. Το κατεστημένο συστηματικά τα αγνοεί αλλά σπουδαίοι Έλληνες και ξένοι αρχαιολόγοι τα αναδεικνύουν με εμπεριστατωμένες επιστημονικές αναφορές. (Παράδειγμα Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, ειδώλια 7ης Χιλιετίας)
Όλα αυτά όμως έφταναν στο τέλος τους κατά το δεύτερο μισό της 5ης Χιλιετίας ΠΚΕ, κατά την 4η Χιλιετία και ακόμη από το 3200-2800 ΠΚΧ. Αυτοί οι περίοδοι της Προϊστορίας έγιναν μάρτυρες, σύμφωνα με την αρχαιολόγο Gimbutas, της διάλυσης των λαών του Παλαιού Ευρωπαϊκού πολιτισμού εξαιτίας της επέλασης των νομαδικών φύλων των Kurgan από την Νότιο Ρωσία. Η ιδεολογία των Kurgan βασίστηκε στις Θεότητες των ισχυρών αρσενικών πολεμικών Θεών του Ουρανού και του Ήλιου με τα αστραφτερά πρόσωπα όπως τα γυαλισμένα μέταλα των νέων όπλων τους. Τον ρού της ιστορίας δεν τον άλλαξαν τα όπλα αλλά η χρήση τους ως  παράγοντας καταστροφής. Οι πατριαρχικοί Kurgan ήταν υπνωτισμένοι από την κυριαρχία της δύναμης των κοφτερών λεπίδων των σπαθιών, των δοράτων, των μαχαιριών και βελών. Η εξημέρωση των αλόγων συνεισέφερε σε αυτή την καταστροφή λόγω του ότι ενίσχυσε την εξάπλωση τους μέσα στις περιοχές του Δούναβη στην κεντρική Ευρώπη. “Η άφιξή τους ενεργοποίησε μιά δραματική αλλαγή στην προϊστορία της Ευρώπης – μια αλλαγή στις κοινωνικές δομές, στα οικιστικά πρότυπα, στην τέχνη και την θρησκεία – και ήταν αποφασιστικός παράγοντας για την διαμόρφωση της Ευρώπης τα τελευταία 5.000 χρόνια.” *(12)
Παρά την αλλαγή προς το ανδρικό πρότυπο του Θεού, οι παραδόσεις που αφορούσαν στην Γαία και ήταν βαθιά ριζωμένες στην Γη, παρέμειναν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα πρίν γίνουν περιθωριακές σε πολλούς πολιτισμούς στον πλανήτη. Αυτή η στροφή της ιστορίας αντιπροσώπευε την αρχή της Γεωμαντικής Αμνησίας. Ένας σημαντικός παράγοντας που συνεισέφερε σε αυτό ήταν η γενική Νεολιθική τάση της ταχείας αναπαραγωγής των αντικειμένων. Όταν οι λαοί αυτοί σταμάτησαν να είναι τροφοσυλλέκτες και άρχισαν να εγκαθίστανται σε μόνιμους οικισμούς, εξημερώνοντας κοπάδια ζώων και καλλιεργώντας καρπούς, περισσότερο ανθεκτικά αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν στην γεωργία αλλά και για οικιακή χρήση, όπως αγγεία, χαλιά, μεταλικά εργαλεία και διακοσμητικά, έπιπλα και ρουχισμός άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Κάθε γενιά αντικειμένων άρχισε να λειτουργεί ως αντικατοπτρική μήτρα για την δημιουργία νέων βελτιωμένων προϊόντων. Σημειώθηκε ραγδαία εξέλιξη στην σχεδιαστική παράλληλα με την ανάπτυξη δεξιοτήτων που παρήγαγε ποικιλία στην βασική λειτουργία των αντικειμένων. Μια γραμμική, λογική του αριστερού εγκεφάλου λογιστικού τύπου μνήμη αναδύθηκε για να κρατήσει τα αρχεία των νέων αντικειμένων. Με αυτήν την νέα διάσταση της μνήμης επήλθε μια σταδιακή αλλαγή της επικέντρωσης προς την δημιουργία και απόκτηση περισσοτέρων αντικειμένων.

• 

• 

Η εισβολή των Kurgan πέτυχε να αποσυνδέσει σταδιακά την εστίαση από τους αρχέγονους κύκλους της Γαίας – Γέννηση, Θάνατος, Αναζοωγόνηση. Υβριδικοί πολιτισμοί εγκαθιδρύθηκαν από τους Kurgan με τα απομεινάρια των αιχμαλώτων τους, οι οποίοι άρχισαν να γίνονται περισσότερο πολύπλοκοι εμφανίζοντας κοινωνικές διαστρωματώσεις αλλά και εδαφικές διαφοροποιήσεις ανά περιοχή. Η Γη άρχισε να οριοθετείται με σύνορα. Με τον ίδιο τρόπο η συνείδηση άρχισε να κρυσταλοποιείται στην οριοθέτηση αυτή των εδαφικών συνόρων στον εγωϊσμό των “παντοδύναμων” αυτών πολεμιστών. Η συλλογική διαδραστική συνειδητότητα των παραδόσεων της Θεάς άρχισε να περιορίζεται σε ένα κυρίαρχο ιδιοκτησιακό μοντέλο της Γής.
Οι Θεές έγιναν σύζυγοι ή ερωμένες των πολεμικών Θεών των Kurgan. (Η υπόθεση του Kurgan δεν έχει εδραιωθεί – ίσως ο λαός αυτός να είναι κατά βάση Σκυθικός – Πελασγικός και αυτό προκύπτει από τα ευρήματα στην Σκυθία). Η ισότητα ανάμεσα στο αρσενικό και θηλυκό στοιχείο, η οποία ήταν εγγενής στους συλλογικούς ισονομικούς πολιτισμούς της παλαιάς Ευρώπης, δεν ήταν πλέον συνήθης. Αυτή η κοινωνική ανισορροπία αντικατοπρίζονταν επίσης και στον διαχωρισμό anima-animus που στην αναλυτική ψυχολογία της σχολής του Carl Jung είναι τα δύο πρωταρχικά ανθρωπομορφικά αρχέτυπα του ασυνειδήτου. Ο ιστορικός θρησκειών Riane Eisler διατύπωσε με έμφαση πως οι Kurgan επέβαλαν ένα κυριαρχικό μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης *(13) το οποίο θεσμοθέτησε ιεραρχικά όρια στην αρχιτεκτονική του τοπίου και του ανθρωπίνου νού. Αυτά τα όρια ήταν ακριβώς αντίθετα με την έννοια της ροής (Ρέα) της Θεάς και τις παραδόσεις της Ονειρικής κατάστασης και άρχισαν να να δημιουργούν ιδεοληψίες άρρηκτα συνδεδεμένες με την αντίληψη του χωροθετημένου κράτους και της μνήμης, την κατάτμηση της πραγματικότητας με νέους τρόπους. Όλες αυτές οι συνθήκες που είχαν να κάνουν με την οριοθέτηση του Θείου, της κοινωνικότητας και του ατομισμού συνέβαλαν προς την νέα κατάσταση της Γεωμαντικής Αμνησίας.

Η Ινδουϊστική παράδοση στην Ινδία έχει μία αρχαία σύνδεση με τις παραδόσεις που αφορούν την Θεά, η οποία χρονολογείται από την άνω Παλαιολιθική  εποχή. Οι ινδουϊστές πιστεύουν ότι η Γη είναι ζωντανή και διακατέχεται από διαφορετικές ποιότητες θηλυκής ενέργειας. Η θεά δεν κυριαρχεί μόνο στα βάθη και την επιφάνεια της Γης, αλλά επίσης και στα βουνά. Πολλές από τις υψηλότερες κορυφές είναι γνωστές ως Πρωταρχικές Μητέρες και βρίσκονται στα Ιμαλάϊα.  Το Έβερεστ ονομάζεται Chomo-Lung-Ma που σημαίνει “Θεά Μητέρα του κόσμου”. Όχι πολύ μακρυά απο εκεί βρίσκεται η Annapurma που σημαίνει “Μεγάλο στήθος γεμάτο θρέψη” ενώ το χιόνι που λιώνει είναι το γάλα της Θεάς. *(14)

• 

• 

(Σημείωμα: Το θέμα αυτής της έρευνας δεν έχει να κάνει με το ποιός ήταν ο λαός του Kurgan, ούτε να παρουσιάσει όλα τα ιστορικογεωγραφικά στοιχεία για τους λαούς στην Ευρώπη και Ασία, αλλά να παρουσιάσει την έννοια της Γεωμαντίας Γεωδεσίας – οικολογίας σύμφωνα με τις λατρείες των αρχέγονων λαών της Ευρωπαϊκής Ηπείρου στην Μεγάλη Μητέρα Θεά Γαία. Τα στοιχεία είναι από διεθνή βιβλιογραφία και οι πηγές κυρίως από ξένη. Οι νέες ανακαλύψεις φέρνουν πάντα πολυπόθητο φως για την επιστήμη και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
Σε αυτή την έρευνα δεν αναφέρθηκα καθόλου στον Αρχάνθρωπο των Πετραλώνων τον πρώτο κανονικό άνθρωπο του πλανήτη επειδή τα στοιχεία για τις λατρείες και τις θρησκευτικές του ανησυχίες κάποιοι φρόντισαν να είναι ελλειπή. Τέλος το θέμα δεν εξαντλείτε με ένα αρθρο…)
ΑΔΡΙΑΝΟΣ ΜΠΕΖΟΥΓΛΩΦ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: ΕΛΕΝΗ ΩΡΕΙΘΥΙΑ ΚΟΥΛΙΖΑΚΗ

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ ΣΕ ΤΡΙΑ (;) ΜΕΡΗ
Α’ ΜΕΡΟΣ – ΓΕΩΜΑΝΤΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ
Β’ ΜΕΡΟΣ – Ο ΙΕΡΟΣ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟΣ
Γ’ ΜΕΡΟΣ – ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΓΑΙΑΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
*(1) Devereux, Paul et al “Communicating with the Living World of Gaia.” Destiny Books 1992.
*(2) Hughes, J. Donald, “American Indian Ecology” 1983, Texas Western Press
*(3) Zak, Nancy, “Sacred and Legendary Women of Native America: Their relationship to the Earth Mother” in Proceedings of the Conference “Is the Earth a Living Organism?”.
*(4) Walker, Barbara, “The Women’s Encyclopaedia of Myths and Secrets,” Harper & Row, 1983
*(5) Stone, Merlin, “When God was a Woman,” Harcourt Brace Jovanovich, 1976
*(6) Gimbutas, Marija παραπομπή από την διάλεξη “Ancient Goddesses – Faces of the Feminine” η οποία παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Ojai, California, 8 Νοεμβρίου 1985.
*(7) Gimbutas, Marija, “The Earth Fertility Goddess of Old Europe.” Dialogues D’Histoire Ancient, No. 13, 1987
*(8) Dames, Michael, “The Silbury Treasure: The Great Goddess Rediscovered,” Thames and Hudson, 1976
*(9) Gimbutas, Marija, “The Gift of the Goddess Returning” παρουσίαση στο Ojai Foundation, California, May 1985.
*(10) Levy, Gertrude Rachel, “The Gate of Horn,” Faber & Faber, 1948.
*(11) Eliade, Mircea, “Myths, Dreams & Mysteries
*(12) Gimbutas, Marija, “The three waves of the Kurgan people into Old Europe, 4500-2500 BCE,” Archives Suisse D’Anthropologies Generals, Vol 43, No.2, 1979
*(13) Eisler, Riane, “The Choice and the Blade” Harper and Row, 1987
*(14) Gadon, Eleanor, “Sacred Places of India.” Διάλεξη που παρουσιάστηκε στο Συμπόσιο με τίτλο “ Το Πνεύμα του Τόπου” “Spirit of Place” University of California, Davis, 8-11 Σεπτεμβρίου 1988.